Museum of Asean Art of Kerkyras #54

Description

Το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, αριθμεί περίπου 10.500 αντικείμενα τα οποία προέρχονται από δωρεές ιδιωτικών συλλογών. Τον πυρήνα του Μουσείου , αποτέλεσε η συλλογή του Γρηγορίου Μάνου (1850-1928), ο οποίος διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στην Αυστρία. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα αγόρασε σε δημοπρασίες έργων τέχνης στη Βιέννη και, κυρίως, στο Παρίσι, 9.500 περίπου έργα κινέζικης, κορεάτικης και ιαπωνικής τέχνης ξοδεύοντας όλη του τη περιουσία. Το 1919 δώρισε τη συλλογή του στο ελληνικό κράτος με σκοπό τη στέγασή της στο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου και την ίδρυση μουσείου. Το 1924 η συλλογή μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα και την ταξινόμηση και καταγραφή της έκανε ο ίδιος ο συλλέκτης. Το 1926 αποφασίστηκε επίσημα η ίδρυση του Μουσείου με την επωνυμία ' ' Μουσείο Σινοϊαπωνικής Τέχνης' ' . Τα εγκαίνια έγιναν το 1928 και πρώτος ισόβιος διευθυντής ορίστηκε ο Γρ. Μάνος, ο οποίος πέθανε τον ίδιο χρόνο μέσα στο Μουσείο.

Η σινοϊαπωνική συλλογή του Γρ. Μάνου λειτούργησε ως μαγνήτης προσελκύοντας και άλλες δωρεές, όπως αυτή του πρέσβη Ν. Χατζηβασιλείου, το 1974, η οποία περιλάμβανε 400 έργα από την Ιαπωνία, την Κορέα, το Νεπάλ, το Θιβέτ, το Πακιστάν (Ελληνοβουδδιστικά γλυπτά της Γκαντάρα), την Ινδία, το Σιάμ και την Καμπότζη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει ο αυστηρά σινοϊαπωνικός χαρακτήρας του μουσείου και να οδηγήσει στην αλλαγή του ονόματός του σε ' ' Μουσείο Ασιατικής Τέχνης' ' .

Το 1983 στις συλλογές του Μουσείου προστέθηκε και η δωρεά του Χαρίλαου Χιωτάκη η οποία αποτελείται από 380 αντικείμενα κινέζικης, ιαπωνικής και κορεάτικης τέχνης.

Παράλληλα, μεμονωμένα αντικείμενα δώρισαν ο Ι. Σινιόσσογλου, ο Π. Αλμανάχος και ο Ι. Κόλλας.

Το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην τέχνη και τις αρχαιότητες της Άπω Ανατολής και της Ινδίας, στεγάζεται στο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου.

Το νεοκλασικό αυτό κτίριο είναι κατασκευασμένο από πωρόλιθο Μάλτας και κτίστηκε ανάμεσα στα 1818 και 1823 επί Sir Thomas Maitland (1759-1824), πρώτου Αρμοστή των Ιονίων Νήσων, περίοδο κατά την οποία η Κέρκυρα τελούσε υπό βρετανική κατοχή (1814-1864). Ο Μαίτλαντ ήταν παράλληλα Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Στο Τάγμα αυτό οφείλει το όνομά του το Ανάκτορο. Το κτίριο, εκτός από μία ευρύχωρη κατοικία για τον Αρμοστή, χρησιμοποιήθηκε βασικά ως το βρετανικό διοικητικό κέντρο (Αρμοστεία). Παράλληλα, υπήρξε έδρα της Ιονίου Γερουσίας και, για κάποιο χρονικό διάστημα, της Ιονίου Βουλής, κυρίως, όμως, του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Το Ανάκτορο σχεδιάστηκε από τον στρατηγό Sir George Whitmore (1775-1862), μηχανικό του αγγλικού στρατού και αρχιτέκτονα. Το 1864, μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, πέρασε στην ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους, και από το 1928 στεγάζει το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπέστη πολλές φθορές. Το 1953 αποκαταστάθηκαν οι τρεις Μνημειακές Αίθουσες του πρώτου ορόφου. Το κτίριο συντηρήθηκε ξανά στα τέλη του 1992, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της Συνόδου Κορυφής των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα το 1994.

Το Ανάκτορο αποτελείται από ένα τριώροφο οικοδόμημα σε σχήμα ' ' Π' ' , που ενώνεται, μέσω του εξωτερικού δωρικού περιστυλίου και δύο αψίδων, με δύο πλαϊνές πτέρυγες. Η κύρια είσοδος του Ανακτόρου οδηγεί στο ισόγειο, όπου επισκέψιμες είναι οι τρεις Αίθουσες των περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου, η αίθουσα προβολών, και μία πέμπτη, η Αίθουσα των Συνεδριάσεων της Ιονίου Γερουσίας, με την αυθεντική της επίπλωση. Στον πρώτο όροφο κυριαρχούν η Αίθουσα του Θρόνου, η Αίθουσα των Συμποσίων και η Κυκλική Αίθουσα υποδοχής που τις ενώνει (Ροτόντα). Παράλληλα στις δύο πτέρυγες του πρώτου ορόφου αναπτύσσονται οι μόνιμοι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου. Στην ανατολική ή ονομαζόμενη Κινέζικη Πτέρυγα Γρηγορίου Μάνου εκτίθεται τμήμα της κινέζικης συλλογής, και στη δυτική, γνωστή ως πτέρυγα Νικολάου Χατζηβασιλείου, παρουσιάζονται εκθέματα από την Ινδία, τη Γκαντάρα (αρχαίο Πακιστάν), την Καμπότζη, το Σιάμ (Ταϊλάνδη), το Νεπάλ, το Θιβέτ και την Ιαπωνία. Οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου προβλέπεται να καταλάβουν και το δεύτερο όροφο. Ήδη έχει ξεκινήσει η σύνταξη μελέτης για την Ιαπωνική συλλογή που θα αναπτύσσεται στη Δυτική Πτέρυγα. Επιπλέον προβλέπεται η δημιουργία προθήκης με οπλισμό Σαμουράι που θα τοποθετηθεί στο περιστύλιο του Α΄ ορόφου.

Δέσποινα Ζερνιώτη, αρχαιολόγος